مردان بی ادعا

بیانات پرشور و حرارت رهبر معظم انقلاب اسلامی در خطبه‌های نماز جمعه 14/11/90 که چهره با صلابت امام راحل و معمار کبیر انقلاب را در دل و جان ملت زنده و پیش‌رونده ایران اسلامی زنده کرد، قوت قلب جبهه مردمی انقلاب و انرژی بخش گفتمان ناب انقلاب اسلامی بود. خطبه های، عمیق و روشن‌گرانه ولی امر مسلمین در ارائه تحلیلی جامع از دستاوردهای انقلاب کبیر اسلامی، شرایط منطقه ای و بین المللی و هشدارها و انذارهای حضرت ایشان به مبارزین و مسئولان انقلاب‌های نوپای منطقه، ضمن ترسیم افق روشن از مسیر حرکتی جمهوری اسلامی در چهارمین دهه از حیات طیبه خود به عنوان الگویی عینی و در اختیار نهضت‌های انقلابی در مواجهه با بحران‌ها و مسائل داخلی و بین المللی، کارنامه عملکردی نظام اسلامی را نیز مورد واکاوی قرار داد.

آنچه در ارتباط با فراز ابتدایی خطبه اول ایشان محور این نوشتار است، تاکید رهبر معظم انقلاب بر عدم انحراف شعائر انقلاب اسلامی و ثبات در اهداف آن است:

«شعارهای انقلاب، امروز همان شعارهای روز اول است؛ که این نشان دهنده سلامت انقلاب است. شعارها مثل انگشت اشاره ای هستند که به هدف‌ها اشاره می کنند، هدف‌ها را ترسیم می کنند. وقتی شعارها تثبت شده در یک نظامی، در یک انقلابی باقی ماند، معنایش این است که هدف‌ها در این نظام به شکل اول است؛ هدف‌ها تغییر پیدا نکرده است؛ دست اندرکاران و مردم از صراط مستقیم و هدف‌های اصلی منحرف نشده اند. امروز شعارهای ملت ایران، همان شعارهای اول انقلاب است. خب، در این دوره، در این سی و چند سال، زندگی ما تحت تاثیر همین خطوط اساسی قرار گرفته است. ما پیشرفت‌هایی داشتیم، ضعف‌ها و نقص‌هایی هم داشتیم. پیشرفت‌های‌مان را باید بشناسیم، ضعف‌های‌مان را هم باید بشناسیم. اگر ضعف‌های خودمان را پنهان کنیم، نشناسیم، تجاهل کنیم، این ضعف‌ها خواهد ماند، نهادینه خواهد شد؛ بر طرف نخواهد شد.»

فرا تحلیل رهبری از سیر حرکت کلان انقلاب اسلامی طی سه دهه گذشته و فراز و فرودهای آن در حقیقت در سه شاخصه کلیدی «اصول، شعارها و اهداف» انقلاب قابل توجه و تبیین است؛ اصول انقلاب شامل: محوریت جمهوریت و اسلامیت نظام، شعارهای انقلاب شامل: عدالت طلبی، استکبارستیزی، مظلوم نوازی، ظلم ستیزی، قانون مداری، آزادی‌خواهی، پایداری و ایستادگی و اهداف انقلاب شامل: استقرار مردم‌سالاری دینی، برابری، مساوات، عدالت، پیشرفت، حفظ استقلال، عزت و هویت ملی و اعتماد به نفس ملی. در این ارتباط سه نکته قابل ذکر است:

1) مرور اجمالی سه دهه گذشته و بررسی حوادث و جریان‌های مختلفی که در مسیر حرکتی انقلاب و مقاطع گوناگون در اشکال مختلف از جمله افراد، دولت‌ها، احزاب و گروه های سیاسی ظهور و بروز یافته است، به روشنی گویای یک حقیقت است و آن اینکه در همه ادوار انقلاب اصول مبنایی این نظام الهی از چنان ثبات و قوامی برخوردار بوده است که همه فروعات حاکمیتی، سیاسی و اجتماعی بر حول آن شکل گرفته و در لوای آن رشد و نمو یافته اند. از مظاهر برجسته جمهوریت نظام نیز برگزاری بدون وقفه 33 انتخابات و مشارکت ملی در همه عرصه های نظامی، سیاسی و اجتماعی و فرهنگی بوده است، علاوه بر آن وجود رهبری دینی و ساختارهای سیاسی و مذهبی چون مرجعیت، خبرگان، شورای نگهبان، حوزه های بزرگ دینی و نیز ضامن حفظ اسلامیت نظام بوده اند.

2) در ارتباط با شعارها و اهداف انقلاب نیز در طول سه دهه گذشته و ظهور و بروز دولت‌ها و چهره های مختلف این حقیقت به اثبات رسیده است که به دلیل ساخت مستحکم اصول انقلاب، شعارها و اهداف نیز متأثر از آن همچنان تاز گی و طراوت ابتدایی خود را حفظ کرده و نه تنها در بعد داخلی که در عرصه بین المللی و منطقه ای نیز امواج معنوی همین شعارها و اهداف انقلاب اسلامی توانسته است فضا را متاثر نماید که مصادیق عینی آن را امروز در بیداری اسلامی و موج اسلام خواهی، استکبارستیزی و سرنگونی دامینووار دیکتاتورهای منطقه شاهدیم. البته این به آن معنا نیست که در سه دهه گذشته افراد و یا جریان‌های سیاسی شعارها و اهداف معارض با اصول، اهداف و شعارهای انقلاب را مطرح و یا دنبال نکرده اند، بلکه بدان معناست که استحکام درونی و بنیادین اصول، غنای محتوایی شعارها و خلوص و جاذبه اهداف انقلاب به گونه ای بوده است که به گفتمان‌های معارض اجازه حیات نداده است و هرگونه معارضه را درون خود هضم کرده است.

3) انقلاب کبیر اسلامی در حیات سی و چند ساله خود افراد و یا دولت‌هایی را که خواسته و یا ناخواسته تلاش داشتند تا اصول، شعارها و اهداف انقلاب را از مسیر مبنایی و بنیادین خود منحرف کنند، به خود دیده است از جمله: انحراف دولت موقت از آرمان‌های انقلاب، انحراف بنی صدر از جریان حقیقی انقلاب، انحراف دولت‎های بعد از شعارهای انقلاب و ترویج روحیه رفاه طلبی و اشرافی‌گری، انحراف گفتمانی جریان اصلاحات و همراهی آن با جریان برانداز در سنوات بعد، انحراف‌های ایجاد شده در طرز تلقی برخی از افراد در نوع تعامل با دستورات رهبری، زمینه های تحولات منطقه ای که اتفاقا در تمامی این ادوار سد مستحکم و غیرقابل نفوذ در برابر همه این گفتمان‌ها و برداشت‌های انحرافی، ولایت (امام و رهبری) بوده است که قاطعانه مقابل انحراف‌ها ایستاده و اجازه ندادند که جهت گیری کلی نظام تغییر و قطار انقلاب از ریل اصلی خارج شود.